Absolwentka kierunku Sztuki Społeczne w Instytucie Kultury Polskiej UW oraz Animacji Kultury i Edukacji Nieformalnej na Wydziale Pedagogicznym UW, który ukończyła broniąc pracy dyplomowej nt. emancypacyjnego wymiaru uczestnictwa seniorów w kulturze. Temat ten absorbuje ją nieustannie, zarówno w wymiarze praktyki animacyjnej, jak i badawczej. W roli członkini zarządu Studenckiego Koła Naukowego Kierunek: Rozwój podejmowała się min. upowszechniania metody Porozumienia bez Przemocy (ang. Nonviolent Communication) wraz z jej potencjałem do wspierania procesów emancypacyjnych, a także badania społecznych i kulturowych uwarunkowań postrzegania sukcesu i porażki. Jako animatorka i edukatorka kulturalna powołała i prowadzi Rembertowski Dyskusyjny Klub Filmowy w Rembertowskiej Akademii Seniora. W „ę” wspiera działania grup wolontariatu na Uniwersytetach Trzeciego Wieku, koordynując projekt „UTW dla społeczności”, zaś z animatorami realizującymi działania w ramach konkursu „Seniorzy w Akcji” współpracuje w roli tutorki.
Artystka społeczna, pedagożka teatru, reżyserka, trenerka i badaczka. Wiceprezeska Stowarzyszenia Pedagogów Teatru, z którym prowadzi niezależne miejsce teatralne SZKOŁA w centrum Warszawy oraz realizuje autorskie projekty artystyczno-społeczne i edukacyjne. Reżyserka takich spektakli jak m.in „Kuracjuszki”, „Empatia”, „Wyspa. Wszyscy jesteśmy rozbitkami”, „Skąpo”, „Stan Wyjątkowy”. Naukowo związana z Instytutem Kultury Polskiej UW, gdzie pisała doktorat i gdzie od 13 lat prowadzi zajęcia, uczy studentów i studentki, a od niedawna również z Polsko-Japońską Szkołą Technik Komputerowych. Założycielka i reżyserka Laboratorium Teatralno-Społecznego, stypendystka MKiDN. Członkini Kolektywu Terenowego, współorganizatorka i kuratorka programu warsztatowego festiwalu SLOT. Członkini międzynarodowej sieci badawczo-artystycznej Reshape.
Współpracuje stale z wieloma organizacjami i instytucjami kultury m.in. Instytutem Teatralnym im. Z. Raszewskiego, Towarzystwem Inicjatyw Twórczych ę, Szkołą Liderów, Krytyką Polityczną, Fundacją Sto Pociech, oraz z licznymi polskimi teatrami. Pisze i publikuje teksty dotyczące teatru, przestrzeni publicznej, sztuki społecznej i działań lokalnych oraz partycypacyjnych.
Absolwent Instytutu Stosowanych Nauk Społecznych na Uniwersytecie Warszawskim i XX edycji Szkoły Trenerów STOP. Pracuje jako badacz społeczny, trener i koordynator projektów społecznych. Członek sieci Latających Socjologów i Animatorów Kultury, w ramach której prowadził działania diagnostyczno-animacyjne w bibliotekach, domach kultury czy Pracowniach Orange. Od 2016 roku wspiera uczestników projektu „UTW dla społeczności” w realizacji ich pomysłów na działania wolontariackie. Na co dzień pracuje w Wolskim Centrum Kultury, w którym odpowiada za włączenie mieszkańców działania instytucji. Wspólnie z mieszkańcami stworzył 2 wystawy o historii osiedla Koło na warszawskiej Woli. Jest też twórcą i koordynatorem sąsiedzkiego warsztatu stolarskiego „Męska Szopa”, w którym wolontariusze wspierają mieszkańców w renowacji mebli czy wykonywaniu nowych przedmiotów z drewna. Wspólnie z Fundacją Na Miejscu organizuje procesy konsultacyjne, które pomagają uwzględnić potrzeby mieszkańców w planach modernizacji przestrzeni publicznej w Warszawie. Nad realizację własnych pomysłów ceni sobie bardziej wspieranie mieszkańców w podejmowaniu ich własnych działań społeczno-kulturalnych – szczególnie jeśli jest to ich debiut.
