…w 2021 do sieci uniwersytetów zaangażowanych społecznie dołączyło kolejnych 21 uczestniczących w projekcie „UTW dla społeczności”, dając łącznie 90 takich UTW. Zbliżamy się więc do setki! To imponujące liczby, biorąc pod uwagę jak trudny był ten rok w pandemii, zwłaszcza dla seniorów. Tym bardziej należy docenić, że zdecydowali się oni na udział online w Akademii Wolontariatu, jaką w istocie jest projekt „UTW dla społeczności”, zdobywając dopiero kompetencje cyfrowe. A jeszcze bardziej – że doskonale sobie poradzili.

Edukacyjny wymiar VIII edycji był realizowany w trybie zdalnym, jednak ta edycja zaowocowała w społecznościach Gdańska, Wałbrzycha, Raciborza, Kalisza, Stęszewa, Sztumu, Wrześni, Kaźmierza, Ostrowi Mazowieckiej, Złotego Stoku, Marek i Miechowa działaniami tamtejszych UTW także w trybie działań bezpośrednich. Seniorzy docenili bowiem plener jako pozwalający wyjść z cyberprzestrzeni do przestrzeni lokalnej z zachowaniem zasad bezpieczeństwa. A takie wyjście poza mury UTW pozwoliło z kolei członkom lokalnej społeczności docenić seniorów jako współtwórców rzeczywistości, w której wspólnie funkcjonują i partnerów do przyszłych działań. W istocie – liderzy UTW, podsumowując swoje realizacje, byli zwarci i gotowi do kolejnych, w oparciu o lokalne partnerstwa, które stworzyli.

Ledwo zakończyliśmy tę edycję, a już przystąpiliśmy do planowania IX! Szybko okazało się, że tryb online jeszcze trochę nam potowarzyszy i tak właśnie liderki i liderzy z Choczewa, Chotomowa, Goniądza, Kęt, Kudowy-Zdroju, Łodzi (w podwójnej reprezentacji), Staszowa i Wąsosza rozpoczęli swoje uczestnictwo. Tym razem czujemy się jednak lepiej przygotowani – we wspólnej z Polsko-Amerykańską Fundacją Wolności trosce o środowiska UTW i ich funkcjonowanie w tym trudnym czasie przeprowadziliśmy badanie i opublikowaliśmy raport z jego wynikami w postaci publikacji pt. „ZOOM na UTW w pandemii”. Przyniosła ona bezcenną wiedzę nie tylko nam – realizatorom projektu, ale i jego uczestnikom, doprecyzowując które grupy są w pandemii najbardziej potrzebujące oraz określając najbardziej krytyczne dla przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu potrzeby, na które można odpowiadać działaniami wolontariackimi. Uczestnicy IX edycji przyglądają się więc teraz temu, jakie to ma odwzorowanie w ich rzeczywistości lokalnej oraz analizują jakie to może mieć przełożenie na ich plany i realizacje. Nad koncepcjami, które w tym toku powstaną, będziemy z nimi pracować na kolejnym zjeździe w trakcie warsztatów, wobec których niemal wszyscy żywimy nadzieję, że odbędą się stacjonarnie. Środowiska UTW wprawdzie dzielnie adaptują się do rzeczywistości wymuszonej pandemią, jednak nie zapominają, że najcenniejsze są dla nich bezpośrednie spotkania i relacje, które z nich wynikają. Być może ich tymczasowy brak pozwolił w pełni je docenić i świadomie zadbać o relacje, mimo barier dla bezpośredniości, zaś te trudności uświadomiły, że najcenniejszy kapitał, na jakim zbudowane są społeczności, to ludzie oraz to, co ich łączy.

UTW w pandemii funkcjonują kryzysowo i nie ma co się tu oszukiwać. Jednak trwają, a pozwala im na to refleksyjność, uważność na potrzeby i relacje, jakie łączą słuchaczy. Dlatego stawiamy na relacje i taki przekaz niesiemy społecznościom dzięki naszej sieci zaangażowanych społecznie UTW. Od tego roku możemy z dumą mówić, że obejmuje ona całą Polskę, nie ma bowiem takiego województwa, gdzie projekt „UTW dla społeczności” jeszcze nie dotarł.