Wolsztyńscy wolontariusze i wolontariuszki postanowili zadbać nie tylko o przekazanie młodzieży wychodzącej z Domu Dziecka w dorosłość umiejętności samodzielnego przygotowywania posiłków, ale i zakrzewić w nich przekonanie, że wspólne gotowanie i jedzenie może być prawdziwym świętem. Najlepszym dowodem na to, że im się udało, jest jakość i trwałość relacji, które udało się animatorom zawiązać z … Continue reading “Stowarzyszenie Uniwersytet III Wieku w Wolsztynie”
Grupa wolontariuszek z Uniejowskiego Uniwersytetu III Wieku zaprosiła do działania o tytule „Otwieramy szkatułki pamięci” sześcioro seniorów, tworzących społeczną historię miasta. Każda taka osoba-„szkatułka” została „otwarta” poprzez szereg rozmów, które następnie zostały zaprezentowane uniejowskiej społeczności na spotkaniach, organizowanych w miejscach istotnych dla bohaterów działania, aby właśnie tam zostali docenieni i uhonorowani. Uniejowskie wolontariuszki wciąż dostają … Continue reading “Uniwersytet III Wieku przy Miejsko-Gminnym Ośrodkiem Kultury w Uniejowie”
Tyskie wolontariuszki zorganizowały “Festyn Chleba”, aby pod hasłem „Tyskie dobre nie tylko piwo, ale i pieczywo” promować zdrowe żywienie oraz wesprzeć lokalne piekarnie. Samemu wydarzeniu towarzyszyła wystawa, będąca zwieńczeniem ich pracy nad społeczną archiwizacją historii lokalnego piekarnictwa. Inicjatywę tę szczególnie docenili sami piekarze, wspierając festyn czynnym uczestnictwem. W trakcie swojej pracy wolontariuszki rozpoznały, że zagrożeniem … Continue reading “Uniwersytet III Wieku Tychy przy Krakowskiej Akademii im. Frycza-Modrzewskiego”
Wykorzystanie własnego potencjału i mobilizacja, by osiągnąć sukces korzystnie wpłynęły na członków naszego zespołu. Wszyscy zostali dowartościowani i zmotywowani do dalszego działania. Samo słowo „projekt” stało się lepiej zrozumiane.
Celem, który udało się osiągnąć było włączenie w obszar odbiorców kultury osób, które pozostają często z boku, zwłaszcza dzieci i młodzież, bo to oni już wkrótce będą kształtować naszą przyszłość. Było dla nas ważne, aby rozumieli otaczającą ich rzeczywistość i czuli potrzebę uczestnictwa w mądrym jej kształtowaniu.
Nie boimy się podejmować nowych wyzwań. Wiemy, że można liczyć na pomoc innych.
Nauczyłyśmy się w stosunku do siebie tolerancji, cierpliwości, umiejętności zastępowania się w sytuacjach awaryjnych. No i przede wszystkim czerpania radości z tego, co robimy.
Przedstawiciele Towarzystwa „ę” utwierdzili nas w słuszności realizacji działań międzypokoleniowych. Wiedza, którą nam przekazali wskazała nowe kierunki.
