Grupa wolontariatu nawiązała współpracę z dziećmi i młodzieżą grupa wolontariatu, aby poznać ich potrzeby związane budową nowego placu rekreacyjnego. Spotkania przy projektowaniu wspólnej przestrzeni, pieczenie ciasteczek, prace ogrodnicze i przygotowanie “pociągu kwiatowego” oraz projektowanie i szycie ubrań na ‘”pokaz mody” z materiałów często przeznaczonych do wyrzucenia pozwoliły zintegrować się grupie seniorów i młodemu pokoleniu ustczan. … Continue reading “Ustecki Uniwersytet Trzeciego Wieku „Żyj kolorowo””
Wolsztyńscy wolontariusze i wolontariuszki postanowili zadbać nie tylko o przekazanie młodzieży wychodzącej z Domu Dziecka w dorosłość umiejętności samodzielnego przygotowywania posiłków, ale i zakrzewić w nich przekonanie, że wspólne gotowanie i jedzenie może być prawdziwym świętem. Najlepszym dowodem na to, że im się udało, jest jakość i trwałość relacji, które udało się animatorom zawiązać z … Continue reading “Stowarzyszenie Uniwersytet III Wieku w Wolsztynie”
Grupa wolontariuszek z Uniejowskiego Uniwersytetu III Wieku zaprosiła do działania o tytule „Otwieramy szkatułki pamięci” sześcioro seniorów, tworzących społeczną historię miasta. Każda taka osoba-„szkatułka” została „otwarta” poprzez szereg rozmów, które następnie zostały zaprezentowane uniejowskiej społeczności na spotkaniach, organizowanych w miejscach istotnych dla bohaterów działania, aby właśnie tam zostali docenieni i uhonorowani. Uniejowskie wolontariuszki wciąż dostają … Continue reading “Uniwersytet III Wieku przy Miejsko-Gminnym Ośrodkiem Kultury w Uniejowie”
Działamy dalej! Udział w projekcie spowodował, że zupełnie inaczej patrzymy na przyrodę wokół nas, szczególnie drzewa! Większość wolontariuszy biorących udział w projekcie jest zaangażowana w dalsze działania na rzecz przyrody.
Idea-pomysł na projekt powinien być pożyteczny i mieć szerokie oddziaływanie na społeczeństwo, wtedy więcej osób będzie chciało się zaangażować w jego realizację.
W czasie warsztatów organizatorzy w bardzo dostępny sposób odkrywali przed nami różne możliwości działania i nabieraliśmy pewności, że z wieloma sprawami możemy sobie poradzić. Zawsze czuliśmy na plecach „oddech” tutora, który mobilizował, troszczył się i dodawał wiary. Koordynatorka ukierunkowywała nas w trudnych momentach, zawsze była dostępna i dzięki niej czuliśmy się maksymalnie zaopiekowani.
Nabyłyśmy umiejętność przygotowania i przeprowadzenia mobilnych akcji badawczych. Czułyśmy się świetnie w terenie, rozmawiając z mieszkańcami na temat budowy placu rekreacyjnego, zapisując ich propozycje i uwagi. Bezpośredni kontakt jest najważniejszy, a rozmówcy poczuli, że mogą mieć wpływ na najbliższe otoczenie.
Pokazujemy, że senior to nie tylko klient aptek, ale też osoba aktywna, która może być w centrum zainteresowania. Rozwijając wolontariat na UTW , zwalczamy stereotyp, że każda osoba starsza potrzebuje pomocy. Spróbujmy tworzyć Banki Kompetencji Seniorów. Wykorzystujmy umiejętności osób starszych po przejściu na emeryturę tak, by czuli się nadal potrzebni.
Wykorzystanie własnego potencjału i mobilizacja, by osiągnąć sukces korzystnie wpłynęły na członków naszego zespołu. Wszyscy zostali dowartościowani i zmotywowani do dalszego działania. Samo słowo „projekt” stało się lepiej zrozumiane.
